2016, Volume 10, Issue 4

Stały URI dla tej kolekcji

Przeglądaj

Ostatnio nadesłane prace

Aktualna strona 1 - 4 z 4
  • Rekord
    Język esperanto w rozwoju turystyki kulturowej / Esperanto in the development of cultural tourism
    (Państwowa Szkoła Wyższa im. Papieża Jana Pawła II w Białej Podlaskiej, 2019-07-23) Mączka, Dorota
    Esperanto to neutralny język międzynarodowy, który nie należy do żadnego narodu czy kraju. Pełni on rolę języka łączącego kultury całego świata; sprawia, że możliwa staje się komunikacja między ludźmi bez dyskryminacji, gdyż żaden z rozmówców nie posiada kulturowej przewagi w znajomości języka. Turystyka esperancka należy do turystyki kulturowej, a pośrednio do edukacyjnej, rozumianej jako podróż zorientowana na poszerzenie wiedzy uczestników w określonej dziedzinie lub temacie. Miłośnicy tego języka mogą podróżować na światowe i lokalne kongresy, spotkania dla różnych grup zainteresowania oraz indywidualnie do zaprzyjaźnionych osób. Znając ten język, można korzystać z różnych form turystyki – głównie kulturowej, ale także pieszej, górskiej, rowerowej i kajakowej. Przede wszystkim jest to język komunikacji międzyludzkiej. Celem artykułu jest krótkie przedstawienie idei języka esperanto i jego wykorzystania w turystyce kulturowej. Wbrew pozorom język esperanto jest używany przez wielu ludzi na świecie (szacuje się, że od kilkudziesięciu tysięcy do kilku milionów). Ułatwia komunikację międzyludzką oraz turystykę grupową i indywidualną, krajową i zagraniczną. Poza nielicznymi artykułami dotyczącymi promocji tego języka, publikacje o turystyce esperanckiej są nader rzadkie. Artykuł ten napisany został w oparciu o te nieliczne pozycje, z wykorzystaniem stron internetowych w języku esperanto. Autorka tego artykułu jest esperantystką (poziom znajomości języka B2).
  • Rekord
    Przestępczość w nurcie diagnozy kryminologicznej / Crime in criminological diagnosis
    (Państwowa Szkoła Wyższa im. Papieża Jana Pawła II w Białej Podlaskiej, 2019-07-23) Tur, Sandra
    W artykule wskazano na znaczenie problemu „własnej przyszłości” u recydywistów penitencjarnych i wykazano związek z efektywnością procesu resocjalizacji. Omówiono zagrożenia związane z patologizacją obszaru planowania swojego życia i podkreślono konieczność wpływania na kształt planów życiowych sprawców przestępstw jako warunku skutecznej resocjalizacji. Odniesiono się do problemu efektywności działania szeroko rozumianego systemu służb społecznych.
  • Rekord
    Planowanie „własnej przyszłości” przez recydywistów a kierunki oddziaływań resocjalizacyjnych / The persistent offenders’ outlook on their “own future” as factors facilitating the re-socialisation process
    (Państwowa Szkoła Wyższa im. Papieża Jana Pawła II w Białej Podlaskiej, 2019-07-23) Wach, Tomasz
    W artykule wskazano na znaczenie problemu „własnej przyszłości” u recydywistów penitencjarnych i wykazano związek z efektywnością procesu resocjalizacji. Omówiono zagrożenia związane z patologizacją obszaru planowania swojego życia i podkreślono konieczność wpływania na kształt planów życiowych sprawców przestępstw jako warunku skutecznej resocjalizacji. Odniesiono się do problemu efektywności działania szeroko rozumianego systemu służb społecznych.
  • Rekord
    Pedagogy as reflection on the educability: to understand and promote human potential and the aspirations of the new generations / Pedagogika jako refleksja nad wychowalnością: ku zrozumieniu i promocji ludzkiego potencjału i aspiracji młodych pokoleń
    (Państwowa Szkoła Wyższa im. Papieża Jana Pawła II w Białej Podlaskiej, 2019-07-23) Musaio, Marisa
    The paper proposes a reflection on the concept of educability as central core of a theory about the person and his/her education. Starting from the main coordinates of a pedagogy that identifies his object of study in the person as educable being, the author argues the importance of an interpretation of the meaning of human potential and personal aspirations. To understand in an effective and concrete way the educable characteristics of each person, should be considered the contemporary problematic context and especially the misunderstandings in which educational reflections and practices can fall when don’t consider an interpretation as close as possible to the human and existential conditions of future generations. As consequence the following keys are proposed: the difficulty of the contemporary educational context; the recovery of a new humanism in education; a pedagogical theory of person that focuses the concept of educability; the analysis of different characters of the educability; and, finally, the attention to educational dynamics to improve the interpretation of the potential and aspirations of new generations.