Materiały konferencyjne (WNE)

Stały URI dla tej kolekcji

https://hdl.handle.net/20.500.13044/40

Przeglądaj

Przeglądanie Materiały konferencyjne (WNE) według Temat "Polska"
  • Rekord
    Stanowiska interglacjalne Polski środkowo-wschodniej i Białorusi zachodniej
    (Państwowa Szkoła Wyższa im. Papieża Jana Pawła II w Białej Podlaskiej, 2016) Nitychoruk, Jerzy ; Zbucki, Łukasz ; Rylova, Tatsiana ; Majecka, Aleksandra ; Karabanov, Alexandr ; Bahdasarau, Maksim ; Hradunova, Aksana ; Hrachanik, Mikalai ; Mamchyk, Sergiej
    Polska środkowo-wschodnia posiada wyjątkowe predyspozycje geologiczne, dzięki którym w okresach interglacjalnych powstawały tu pojezierza. Z dobrze znanych i dobrze zbadanych kilkudziesięciu stanowisk, obecne są tu osady jeziorne z interglacjału ferdynandowskiego, mazowieckiego i eemskiego. W interglacjale augustowskim istniało pojezierze na północy, w okolicach Augustowa, a współczesna, holoceńska sedymentacja jeziorna, odbywa się na południe od omawianego obszaru, na pojezierzu Łęczyńsko-Włodawskim.
  • Rekord
    Walory geoturystyczne obszaru przygranicznego Polski i Białorusi w rejonie Białej Podlaski i Brześcia
    (Państwowa Szkoła Wyższa im. Papieża Jana Pawła II w Białej Podlaskiej, 2016) Zbucki, Łukasz ; Rychel, Joanna ; Krzywicki, Tomasz ; Hradunova, Aksana
    Obaszar przygraniczny Polski i Białorusi w rejonie Białej Podlaskiej i Brześcia odznacza się zróżnicowaną rzeźbą terenu pochodzenia polodowcowego, która stanowi o jego georóżnorodności. Przeważająca część terenu to rozległe powierzchnie sandrowe, które okalają płaty wysoczyznowe. Z nimi zaś związana jest obecność moren czołowych i kemów, a czasem też form szczelinowych i ozów oraz zagłębień. Część tych form udokumentowana została jako geostanowiska na mapie geologiczno-turystycznej Parku Krajobrazowego „Podlaski Przełom Bugu”, np. kem w Derle i morena w Neplach (Rychel i in. 2016). Dowodami obecności lądolodu na tym obszarze są licznie występujące na powierzchni głazy narzutowe niekiedy tworzące głazowiska np. w rejonie Zabuża i Mielnika. Większe zagłębienia terenu wykorzystywane są przez rzeki, z których największe to Krzna (fig 1.), Muchawiec, Leśna (Lesnaja) i Bug.