Książki/rozdziały (WNE)

Stały URI dla tej kolekcji

Przeglądaj

Ostatnio nadesłane prace

Aktualna strona 1 - 5 z 86
  • Rekord
    Bezpieczeństwo a zarządzanie kryzysowe
    (Państwowa Szkoła Wyższa im. Papieża Jana Pawła II w Białej Podlaskiej, 2015) Stefaniuk, Barbara
    Rzeczywistość XXI wieku, z którą mamy obecnie do czynienia, sprawia, że kwestie związane z zapewnieniem bezpieczeństwa stanowią najważniejszy problem współczesnego i przyszłego świata. Każdy z nas egzystuje w oparciu o podstawowe potrzeby, których spełnienie pozwala na odpowiednie funkcjonowanie w społeczeństwie. Obszar związany z bezpieczeństwem narodowym odnosi się przede wszystkim do przystosowania struktur, jakie znajdują się w państwie oraz przygotowania społeczeństwa do odpowiedniego zachowania w momencie pojawienia się zagrożenia. Bezpieczeństwo należy do pojęć, które definiuje się na wiele sposobów. Mimo tego zaliczane jest do wartości najwyżej cenionej przez jednostkę, organizacje, państwo, a także twórczy rozwój osobisty. Rozwój cywilizacji, zwiększający się zakres globalizacji, to główne czynniki, które intensyfikują wzrost aktualnych zagrożeń. W dobie tychże zagrożeń, które powodują sytuacje kryzysową, wiodącym systemem w bezpieczeństwie narodowym, jest system zarządzania kryzysowego. System zarządzania kryzysowego realizuje zadania na rzecz bezpieczeństwa i ochrony ludności. Konkretyzacja tych celów zawsze była, jest i będzie zaliczana, do kanonu najważniejszych zadań podmiotów wykonawczych systemu zarządzania kryzysowego. Nadrzędną misją tychże podmiotów jest ratowanie życia, zdrowia, środowiska i mienia obywateli, w każdych warunkach i na każdym szczeblu administracji rządowej i samorządowej. System zarządzania kryzysowego odgrywa wiodącą rolę w rozwiązywaniu sytuacji kryzysowych, wiążących się bezpośrednio z zagrożeniem, ryzykiem i presją czasu. Sytuacje te określamy kryzysowymi, gdyż są przełomowe, rozstrzygające cel i decydują o czymś nowym. W obecnej chwili przykładem kryzysu jest niepewność sytuacji na arenie międzynarodowej spowodowana różnego rodzaju konfliktami politycznymi, militarnymi, spory wśród narodów, trudna do zniwelowania przestępczość zorganizowana, liczne awarie i klęski żywiołowe. Wszystkie te zagrożenia zmuszają państwo do podejmowania działań ratowniczych w trybie pilnym bez możliwości wcześniejszego przygotowania się.
  • Rekord
    Realizacja specjalności zarządzanie kryzysowe w perspektywie wejścia na rynek pracy jej absolwentów
    (Państwowa Szkoła Wyższa im. Papieża Jana Pawła II w Białej Podlaskiej, 2015) Smarzewska, Agnieszka ; Melaniuk, Ewelina ; Dymicka, Agnieszka ; Szepeluk, Adam
    Zarządzanie kryzysowe stanowi jeden z ważniejszych przejawów aktywności państwa w sferze bezpieczeństwa, ważny element szeroko rozumianego systemu bezpieczeństwa wewnętrznego. W ustawie z dnia 26 kwietnia 2007 r. o zarządzaniu kryzysowym w art. 2 sprecyzowano pojęcie zarządzania kryzysowego jako działalności organów administracji publicznej będącej elementem kierowania bezpieczeństwem narodowym, która polega na zapobieganiu sytuacjom kryzysowym, przygotowaniu do przejmowania nad nimi kontroli w drodze zaplanowanych działań, reagowaniu w przypadku wystąpienia sytuacji kryzysowych, usuwaniu ich skutków oraz odtwarzaniu zasobów i infrastruktury krytycznej. Problematyka zarządzania kryzysowego nabiera odrębności wyrażonej w zadaniach i metodach działania organizacji, administracji rządowej, samorządowej, centralnej i terenowej, w służbach mundurowych oraz w odniesieniu do pracowników cywilnych. Zarządzanie kryzysowe to – obok zwalczania zagrożeń – stała aktywność związana z przeciwdziałaniem sytuacjom kryzysowym, a w przypadkach, gdy już do nich dojdzie, skutecznemu usuwaniu ich skutków. Aktywność ta wymaga właściwego przygotowania merytorycznego i praktycznego specjalistów z zakresu zarządzania kryzysowego, gotowych do podjęcia pracy w organach i strukturach odpowiedzialnych za zarządzanie kryzysowe.
  • Rekord
    Stanowisko 4 – Chepeli. Dynamika czoła lądolodu zlodowacenia Odry stadiału Warty w okolicach wsi Chepeli (Czepieli, Białoruś)
    (Państwowa Szkoła Wyższa im. Papieża Jana Pawła II w Białej Podlaskiej, 2016) Woronko, Barbara ; Rychel, Joanna ; Hrachanik, Mikalai ; Krzewicki, Tomasz ; Zbucki, Łukasz ; Marks, Leszek ; Pochocka-Szwarc, Katarzyna
    Wieś Chepeli (Czepieli) położona jest w mezoregionie Równina Wysokowska (Matveev 2002), ok. 5 km na północny-wschód od miasta Wysokoje (Wysokie Litewskie) i ok. 8 km od granicy z Polską. Szczegółowym badaniom poddano osady budujące słabo wyróżniające się w rzeźbie wydłużone wzgórze o przebiegu NW-SE, położone na południe od wsi. Wzgórze sięga wysokość 170-173 m n.p.m., a wysokości względne dochodzą do ok. 5-10 m. Jest ono moreną czołową, powstałą w jednym z recesyjnych etapów lądolodu Warty/Soża zlodowacenia Odry/Dniepru z linii jego maksymalnego zasięgu. Wokół rozciąga się gliniasta wysoczyzna morenowa, którą rozcinają niewielkie doliny rzeczne.
  • Rekord
    Zasięg lądolodu przedostatniego zlodowacenia skandynawskiego w strefie pogranicza polsko-białoruskiego
    (Państwowa Szkoła Wyższa im. Papieża Jana Pawła II w Białej Podlaskiej, 2016) Marks, Leszek ; Karabanov, Alexandr ; Nitychoruk, Jerzy ; Bahdasarau, Maksim ; Hradunova, Aksana ; Hrachanik, Mikalai ; Krzywicki, Tomasz ; Majecka, Aleksandra ; Mamchyk, Sergiej ; Pochocka-Szwarc, Katarzyna ; Rychel, Joanna ; Woronko, Barbara ; Rylova, Tatsiana ; Zbucki, Łukasz ; Nowacki, Łukasz ; Pielach, Monika
    Transgraniczna korelacja stratygraficzna i zasięgów zlodowaceń należą do najważniejszych aspektów badań czwartorzędu w Europie. Zróżnicowane podejście metodyczne i tradycje badawcze w krajach sąsiednich są poważnym utrudnieniem w osiągnięciu tego celu, czemu towarzyszy na ogół mniej lub bardziej ograniczona dostępność literatury lokalnej i danych archiwalnych, co w efekcie sprzyjało ograniczaniu się do badań prowadzonych jedynie w obrębie własnego państwa. Dotychczas podjęto kilka prób korelacji transgranicznej zasięgów zlodowaceń w strefie pogranicza polsko-białoruskiego, ale w oparciu o arbitralne założenia (por. Matveev, Pavlovskaya 2001; Mojski 1972). Pierwszą wiarygodną korelację dotyczącą zasięgu ostatniego zlodowacenia podjęto w północnej części pogranicza polsko -białoruskiego w oparciu o wspólne kompleksowe badania terenowe i laboratoryjne (Marks, Karabanov 2011).
  • Rekord
    Militarna tożsamość sojuszniczych i unijnych Sił Szybkiego Reagowania – narodowe doświadczenia i wnioski
    (Państwowa Szkoła Wyższa im. Papieża Jana Pawła II w Białej Podlaskiej, 2016) Kawka, Waldemar
    Geopolityczne realia po zakończeniu II wojny światowej oraz na przełomie XX i XXI w., identyfikowane przez kluczowe organizacje na arenie międzynarodowej o właściwościach polityczno-militarnych (w tym przez Organizację Traktatu Północnoatlantyckiego i Unię Europejską), wygenerowały potrzebę dysponowania siłami szybkiego reagowania – jako antidotum na współczesne i stale transformujące się zagrożenia (militarne i niemilitarne). Przedmiotowe siły i środki mają zatem swoją przeszłość, teraźniejszość i przyszłość, a narodowa przynależność do przywoływanych organizacji skutkuje zbieraniem i analizowaniem pozyskiwanych doświadczeń oraz generowaniem adekwatnych wniosków (w tym o cechach technicznych, organizacyjnych i lingwistycznych).