Rozwijanie wiedzy, umiejętności i postaw w kształceniu neofilologicznym – nowe wyzwania

Abstract

28 września 2012 roku odbyła się II konferencja naukowo-metodyczna zorganizowana przez Instytut Neofilologii Państwowej Szkoły Wyższej im. Papieża Jana Pawła II w Białej Podlaskiej zatytułowana Rozwijanie wiedzy, umiejętności i postaw w kształceniu neofilologicznym – nowe wyzwania. Artykuły zebrane w niniejszym tomie, oparte na referatach wygłoszonych w czasie tej konferencji, poświęcone są problematyce budowania wiedzy, rozwijania kompetencji językowej komunikacyjnej oraz promowania postaw otwartości i samodzielności w procesie kształcenia studentów kierunków neofilologicznych w zakresie różnych specjalności i specjalizacji. Jak zatem określić owe nowe wyzwania, stojące przed kształceniem neofilologicznym w obecnej dobie? Wydaje się, że można zaproponować tu dwa główne punkty, wokół których skupiają się autorzy prezentowanych w niniejszym tomie artykułów. Po pierwsze, jest to postulat integracji zadań kształcenia praktyczno-językowego i kształcenia przedmiotowego – w zakresie literatury, historii, językoznawstwa, które może i powinno być bardziej niż dotychczas związane z nauką języka. Po drugie, jest to podkreślenie wagi kształtowania postaw w procesie dydaktycznym filologii oraz łączenia celów w zakresie uzyskiwania wiedzy i umiejętności z formowaniem postaw, w tym wychowawczego oddziaływania zajęć językowych. Kształcenie neofilologiczne w takim rozumieniu wymaga konstruowania programów stwarzających uczącym się optymalne warunki do jednoczesnego opanowania wiedzy przedmiotowej i przyswajania języka obcego, a także prowadzących do ukształtowania właściwych postaw osób zaangażowanych w proces edukacyjny. Jak wiadomo, nie jest to problem nowy, chociaż wzrastające zainteresowanie nim w ostatnich latach zawdzięczamy rozwijającemu się wpływowi tzw. podejścia CBI-CLIL (nauczanie języka przez treść lub zintegrowane kształcenie przedmiotowo-językowe), które w swych rozmaitych formach od pół wieku umacnia się na całym świecie. W ostatnim czasie w naszym kraju do podobnych rozważań skłania wprowadzenie systemu Krajowych Ram Kwalifikacyjnych. Artykuły włączone do niniejszego tomu, przedstawione w pięciu częściach, są próbą poszukiwania odpowiedzi na liczne pytania zadawane przez współczesnych nauczycieli akademickich, którzy stają przez wyzwaniem prowadzenia nowoczesnego kształcenia neofilologicznego na poziomie XXI wieku.