Edukacja obronna młodzieży w kontekście kształtowania bezpieczeństwa Rzeczypospolitej Polskiej

Abstract

W sytuacji kurczenia się zasobu przeszkolonych rezerw osobowych na potrzeby jednostek wojskowych i innych jednostek organizacyjnych przewidzianych do wykonywania zadań obronnych, w sytuacji prowadzonej profesjonalizacji Wojska Polskiego, wypracowanie efektywnego systemu edukacji obronnej młodzieży, kompatybilnego z systemem służby przygotowawczej pozostaje swego rodzaju signum temporis. Nie ulega wątpliwości, że koncepcja doskonalenia podsystemu edukacji dla bezpieczeństwa musi być ukierunkowana na zmianę układu strukturalnego, organizacyjnego i programowego. Niezbędnym staje się przyjęcie rządowego programu edukacji dla bezpieczeństwa, który by zwiększył skuteczność tego wymiaru edukacji społecznej. W tym również utworzenie jednego ośrodka koordynującego ich zakres i współdziałanie, a także opracowanie ogólnych celów edukacji dla bezpieczeństwa, diagnozowanie stanu edukacji oraz zasad funkcjonowania systemu. W ten sposób edukacja dla bezpieczeństwa będzie zorganizowana na zasadach powszechności i ustawiczności. Budowaniu obywatelskiego zaplecza obronności państwa towarzyszyć musi zwiększenie efektywności działania administracji publicznej w sprawach bezpieczeństwa poprzez systematyczne, ustawiczne podnoszenie poziomu kwalifikacji, celem osiągnięcia i utrzymania wysokiego poziomu gotowości oraz zdolności służb, straży i administracji do sprawnego reagowania na pojawiające się zagrożenia.