O co chodzi z tą dyspraksją? Czyli mało znana postać trudności w uczeniu się

Abstract

Analiza znaczących predykatorów dla rozwoju dziecka wskazuje jednoznacznie na rolę rozwoju motorycznego. Sprawność fizyczna (obok innych komponentów rozwoju motorycznego) jest istotnym czynnikiem oddziaływującym na rozwój zdolności poznawczych. Celem artykułu jest omówienie stosunkowo nieznanego w Polsce rodzaju trudności w nauce dzieci na tle neurorozwojowym jakim jest dyspraksja. Artykuł ma charakter poglądowy i dotyczy charakterystyki dyspraksji w świetle współczesnych badań i wykazanie jej związków z problemami w nauce uczniów. Założeniem autorki jest także traktowanie go jako postulatu zmiany podejścia edukacyjnego wobec najmłodszych dzieci. Dyspraksja to zaburzenie organizacji ruchu. Jest związana z problemami z językiem, percepcją i myśleniem. Trudności z dyspraksją mogą obejmować ruchy motoryki dużej, ruchy motoryki małej. Może występować podwyższona wrażliwość sensoryczna. Nazywana jest także apraksją mowy. W terapii dyspraksji zaleca się zadania rozwijające motorykę małą, motorykę dużą i rozwijające umiejętność planowania sekwencyjnego. Działania pomocowe obejmują jedynie ćwiczenia z zakresu aktywności fizycznej.

The analysis of significant predictors for child development points clearly to the role of motor development. Physical fitness (alongside other components of motor development) is an important factor influencing the development of cognitive abilities. The aim of this article is to discuss a relatively unknown type of neurodevelopmental learning difficulty in children in Poland - dyspraxia. The article is illustrative and concerns the characterisation of dyspraxia in the light of contemporary research and the demonstration of its relationship with pupils’ learning difficulties. The author’s assumption is also to treat it as a postulate for a change in the educational approach towards the youngest children. Dyspraxia is a disorder of movement organisation. It is associated with problems with language, perception and thinking. Difficulties with dyspraxia can include large motor movements, small motor movements. There may be increased sensory sensitivity. It is also referred to as apraxia of speech. In the treatment of dyspraxia, tasks that develop fine motor, gross motor and develop sequential planning skills are recommended. Support activities only include physical activity exercises.