Związek pomiędzy inteligencją a strategiami uczenia się gramatyki

Abstract

Inteligencja i strategie uczenia się języków obcych są czynnikami indywidualnymi wspomagającymi osiągnięcie sukcesu w procesie uczenia się języków obcych. Inteligencja jest czynnikiem kojarzonym z uczeniem się języków obcych w warunkach formalnych. Tradycja badań nad strategiami uczenia się języków obcych liczy ponad trzydzieści lat. Na tle imponujących osiągnięć w ponad trzydziestoletniej tradycji badań nad strategiami zaskakującym może wydawać się fakt, że niektóre sprawności i podsystemy językowe są „bardziej zaniedbane” niż inne. Podczas gdy istnieje wiele badań dotyczących opisu, użycia, skuteczności i nauczania strategii czytania, pisania, mówienia, słuchania i uczenia się słownictwa, niewielu badaczy skupia się na tych kwestiach w odniesieniu do wymowy, pragmatyki i gramatyki (Pawlak, 2008b: 109). Kolejnym aspektem, któremu nie poświęcono wiele uwagi w literaturze badań nad strategiami uczenia się języków obcych jest związek inteligencji i strategii. Niniejsza praca jest próbą zbadania związku inteligencji i strategii uczenia się gramatyki. Do zbadania poziomu inteligencji uczących się został użyty test Matryc Progresywnych Ravena. Użycie strategii uczenia się gramatyki było badane przy pomocy kwestionariusza składającego się z 44 pytań wymagających odpowiedzi tak /nie. Kwestionariusz został zaprojektowany na podstawie taksonomii strategii zaproponowanej przez Cohena i Dornyei’a (2002) oraz taksonomii strategii uczenia się gramatyki zaproponowanej przez Pawlaka na konferencji „Autonomy in language learning and teaching: Techniques, strategies and resources”(Konin, Maj 8-10, 2012).