Aktywność fizyczna uczniów jako element zachowań zdrowotnych

Abstract

Zachowania zdrowotne są jednym z najważniejszych czynników determinujących zdrowie człowieka. Ich kształtowanie i krystalizacja zachodzi szczególnie w okresie dojrzewania, a następnie są one przenoszone na okres wczesnodorosły i dorosły (Woynarowska, 2008). Do ryzykownych zachowań zdrowotnych zalicza się m.in. niską aktywność fizyczną, nieprawidłowe odżywianie, picie alkoholu, palenie tytoniu, używanie substancji psychoaktywnych a także ryzykowne zachowania seksualne (Zadworna-Cieślak, Ogińska-Bulik, 2011). Zachowania antyzdrowotne uważane są za jedną z głównych przyczyn chorób cywilizacyjnych. W grupie ludzi młodych wytwarzane są nawyki prozdrowotne i utrwala się wybrany styl życia. Dlatego rodzina i szkoła powinny w sposób szczególny w tym okresie włączyć się w formowanie właściwych praktyk służących zdrowiu (Borzycka- Sitkiewicz, 2006) takich m.in. jak odpowiednia w zakresie czasu trwania i intensywności aktywność fizyczna. Zaza i in. (2005) dostrzegają, że główne zadania przypadają szkole i prowadzonym zajęciom rekreacyjnym, gdyż to właśnie na obowiązkowych zajęciach szkolnych młodzież spędza większą część dnia. We współczesnym świecie, w dobie postępu cywilizacyjnego obserwuje się powiększającą się dysharmonię między wydolnością fizyczną, sprawnością umysłową i psychiczną, zdrowiem i odpornością człowieka a stawianymi zadaniami (Biernat, 2011). Kształtowanie prozdrowotnych zachowań – w tym przeciwdziałanie hipokinezji i otyłości – staje się wręcz kulturową powinnością (Bauman, 1995).