Modernizacja budynków pokolejowych, w aspekcie zachowania tożsamości historycznej Iłowa-Osady

Abstract

Niniejsze opracowanie dotyczy założenia urbanistycznego, znanego pod nazwą Iłowo-Osada, w którego skład wchodzą głównie budynki, służące kiedyś kolejnictwu. Chodzi tu nie tylko obiekty typowo kolejowe jak: parowozownia czy wieża ciśnień, ale również budynki mieszkalne gwarantujące zaplecze socjalno-bytowe dla pracowników kolei. Kiedyś osada tętniła życiem, lecz teraz, gdy transport kolejowy stracił na swoim znaczeniu, podupada ona i się wyludnia. Dlatego władze lokalne postanowiły przystąpić do działań zmierzających ku ochronie tożsamości tego miejsca, gdyż bez odpowiednich działań miejsce to może ulec niedługo całkowitemu zapomnieniu. Jednym z elementów tego procesu jest przeprowadzenie modernizacji i remontów budynków, które kiedyś służyły kolejnictwu, a dziś są często zaniedbane lub opuszczone popadając w ruinę. Działania, powinny dążyć do przywrócenia świetności tym jakże często ciekawym i wyjątkowym obiektom architektury kolejowej i „tchnięcia w nie życia”. Niniejsza praca traktuje o wybranych aspektach związanych z modernizacją budynków pokolejowych i jej wpływem na zachowanie historycznej tożsamości miejsca.