(A)symetria postawy ciała zawodniczek wybranych konkurencji lekkoatletycznych

Abstract

Postawa ciała człowieka określana jest jako charakterystyczny układ poszczególnych odcinków ciała w pozycji stojącej. Jej jakość zależy m.in. od stanu napięcia układu mięśniowo-więzadłowego, kostno-stawowego czy neurologicznego, ale także od stanu emocjonalnego, podejmowanej aktywności fizycznej oraz nawyków higieniczno-zdrowotnych. Prawidłowa postawa ciała jest czynnikiem decydującym o stabilności wyprostowanej pozycji ciała człowieka, jest warunkiem ekonomicznego wydatkowania energii ustroju dla zrównoważenia ciała oraz zapewnia właściwe ułożenie i funkcjonowanie narządów wewnętrznych. Pojęcie stabilności postawy ciała wiąże się ze zjawiskiem symetrii. Sylwetka człowieka oglądana z przodu i z tyłu wydaje się być symetryczna. Jednak w praktyce obie jej strony (prawa i lewa) nie są identyczne, co wiąże się m.in. z niejednakowym rozmieszczeniem narządów wewnętrznych, ze skłonnością do dominacji czynności wykonywanych prawą i lewą kończyną i tym samym niejednakowym napięciem mięśni, więzadeł i zakresem ruchów w stawach. Celem pracy była analiza jakości postawy ciała oraz ukazanie zmian w sylwetce badanych zawodniczek konkurencji rzutowych i skocznych lekkiej atletyki. Do oceny postawy ciała zastosowano metodę subiektywną - uproszczone oględziny ortopedyczne ukierunkowane na ocenę symetrii ciała oraz metodę obiektywną z użyciem aparatury pomiarowo-badawczej DIERS formetric III 4D – Static and Dynamic Measurement of Spine & Posture. Osoby badane przyjmowały swobodną, naturalną pozycję stojącą z równomiernie obciążonymi obiema stopami przy zachowaniu wyprostowanych kończyn dolnych. Ponadto dokonano oceny stanu wysklepienia stóp w oparciu o metodę Clarke’a. Uzupełnieniem oceny postawy ciała i wysklepienia stóp było określenie ruchomości w stawach barkowych - test Degi i w stawach biodrowych - test Thomasa.