Utwory formacji Rogowiec (Late Saalian, MIS6) w odkrywce Bełchatów, Polska Środkowa

Abstract

Utwory formacji Rogowiec w profilu litostratygraficznym opisanym dla środkowej części rowu Kleszczowa - odkrywce Bełchatów - obejmują gliny zwałowe oraz rozdzielające je piaski lub piaski i żwiry fluwioglacjalne, a podrzędnie także iły warwowe i mułki zastoiskowe (glacilimniczne) (por. Krzyszkowski 1988, 1990, 1992). Ponad nimi, w profilu geologicznym, występują utwory jeziorne (fm Aleksandrów), rzeczne (fm Piaski i Widawka) i organogeniczne (fm Szerokie). Badania palinologiczne utworów formacji Aleksandrów wskazały na ich powinowactwo z interglacjałem eemskim (MIS5e). Biorąc to pod uwagę, ustalono, iż utwory formacji Rogowiec związane są z pobytem lądolodu skandynawskiego w Polsce Środkowej w czasie stadiału Warty w kompleksie środkowopolskim (Late Saalian, MIS6). Od spągu osady formacji Rogowiec kontaktują granicą sedymentacyjną z osadami formacji Chojny, obok formacji Ławki (Early Saalian, MIS6), a granicą erozyjną z osadami formacji Rokity, Czyżów i Kuców. Osady opisywanej formacji zalegają subpowierzchniowo w obrębie wysoczyzny morenowej – Wysoczyzny Bełchatowskiej. Miejscami są one porozcinane młodszymi dolinami dopływów Widawki. Wysoczyznę urozmaicają charakterystyczne dla strefy glacimarginalnej pagóry moren czołowych i kemów, ozy, wytopiska, czy depresje końcowe.