Venous thromboembolic disease – potentially life-threatening clinical problem
Venous thromboembolic disease – potentially life-threatening clinical problem
Data
2013
Autorzy
Kozłowski, Paweł
Tytuł czasopisma
ISSN czasopisma
Tytuł tomu
Wydawca
Państwowa Szkoła Wyższa im. Papieża Jana Pawła II w Białej Podlaskiej
Streszczenie
It is estimated that in Poland deep vein thrombosis affects approx. 60.000 people
while pulmonary embolism about 34.000. Both are potentially life-threatening.
Nowadays risk factors for venous thromboembolism are well known. Diagnosis of
deep vein thrombosis and pulmonary embolism starts with evaluation of patient’s
clinical condition and likelihood of those diseases. Further diagnostic investigation
depends on the size of this probability. Heparins and oral anticoagulant drugs
(coumarin derivatives) play main role in treatment of venous thromboembolism.
Częstość występowania w Polsce żylnej choroby zakrzepowo-zatorowej szacuje się na około 60 tysięcy zachorowań na zakrzepicę żył głębokich oraz około 34 tysiące zachorowań na zatorowość płucną rocznie. Jest to choroba potencjalnie groźna dla życia. Obecnie dobrze znane są czynniki ryzyka, które sprzyjają rozwojowi choroby zakrzepowo-zatorowej. Diagnostyka zakrzepicy żył głębokich i zatorowości płucnej rozpoczyna się od oceny stanu klinicznego pacjenta, oraz oszacowaniu klinicznego prawdopodobieństwa wystąpienia tych chorób. Dalsze postępowanie diagnostyczne jest uzależnione od wielkości tego prawdopodobieństwa. Leczenie żylnej choroby zakrzepowo-zatorowej oparte jest głównie na zastosowaniu heparyn oraz doustnych antykoagulantów (pochodnych kumaryny).
Częstość występowania w Polsce żylnej choroby zakrzepowo-zatorowej szacuje się na około 60 tysięcy zachorowań na zakrzepicę żył głębokich oraz około 34 tysiące zachorowań na zatorowość płucną rocznie. Jest to choroba potencjalnie groźna dla życia. Obecnie dobrze znane są czynniki ryzyka, które sprzyjają rozwojowi choroby zakrzepowo-zatorowej. Diagnostyka zakrzepicy żył głębokich i zatorowości płucnej rozpoczyna się od oceny stanu klinicznego pacjenta, oraz oszacowaniu klinicznego prawdopodobieństwa wystąpienia tych chorób. Dalsze postępowanie diagnostyczne jest uzależnione od wielkości tego prawdopodobieństwa. Leczenie żylnej choroby zakrzepowo-zatorowej oparte jest głównie na zastosowaniu heparyn oraz doustnych antykoagulantów (pochodnych kumaryny).
Opis
Słowa kluczowe
deep vein thrombosis,
pulmonary embolism,
Well’s score,
D-Dimers,
primary prevention,
secondary prevention,
zakrzepica żył głębokich,
zatorowość płucna,
skala Wellsa,
D-Dimery,
profilaktyka wtórna,
profilaktyka pierwotna