Ruch anarchistyczny jako zagrożenie bezpieczeństwa wewnętrznego państwa

Abstract

Działające obecnie grupy terrorystyczne, w znacznie szerszym niż wcześniej zakresie, prowadzą działalność w wymiarze międzyorganizacyjnym i ponadnarodowym. Terroryści uzyskali zdecydowanie większe i łatwiejsze możliwości bezpośrednich kontaktów, natychmiastowej komunikacji i wymiany informacji, szybkiego przemieszczania się, a także swobodnego obrotu środkami finansowania swojej działalności w wymiarze globalnym. Zakres rozszerzenia dostępu do różnego rodzaju danych i stopnia ich wykorzystania oraz możliwości z tego wynikających, a także skala następstw ewolucji środków wymiany informacji i wdrażania nowych technologii – co wciąż dokonuje się w zawrotnym tempie – są porównywalne do tych, które wcześniej spowodowała rewolucja przemysłowa. Dlatego też, diagnoza kryminologiczna zjawiska terroryzmu musi uwzględniać zachodzące we współczesnym świecie zmiany technologiczne i społeczne, wywołane przede wszystkim czynnikami politycznymi, a także przemiany życia gospodarczego i ewolucję statusu społecznego współczesnych społeczeństw oraz zmianę warunków ich egzystencji i stylu życia. Zmiana społeczna często powoduje destabilizację życia społecznego i osłabienie instytucji państwa, a nierzadko także zachwianie jego fundamentów ustrojowych. To z kolei jest przyczyną wzrostu radykalizacji postaw i zachowań społecznych. W tego rodzaju rzeczywistości uaktywniają się lub intensyfikują swoją działalność różnego rodzaju ruchy, organizacje i ugrupowania wywrotowe, dążące do diametralnej reorganizacji ładu społecznego. W tą kategorię zjawisk i procesów społecznych wpisuje się ruch anarchistyczny.