Wpływ różnych systemów nawozowych na plonowanie ziemniaka

Abstract

Badania przeprowadzono w latach 2010-2013 na trwałych doświadczeniach nawozowych założonych w 1923 r. w Stacji Doświadczalnej SGGW w Skierniewicach. Doświadczenia prowadzone są na glebie płowej klasy bonitacyjnej IVa, kompleksu żytniego bardzo dobrego. Rośliną testową był ziemniak odmiany Hermes uprawiany w trzech systemach nawożenia: konwencjonalnym wyłącznie z nawożeniem mineralnym, integrowanym z nawożeniem mineralno-organicznym, ekologicznym wyłącznie z nawożeniem organicznym i wapnowaniem. W próbach glebowych pobranych w 2013 r. oznaczono: pH w KCl, zawartość N ogólnego metodą Kjeldahla, zawartość P i K dostępnego metodą Egnera-Riehma oraz zawartość Mg dostępnego metodą Schachtschabela. Największe plony ziemniaka otrzymano w systemie integrowanym przy łącznym nawożeniu mineralnym i organicznym, a najmniejsze w systemie ekologicznym nawożonym wyłącznie obornikiem. W glebie nawożonej obornikiem otrzymano wyższą zawartość N i Mg oraz mniejsze wymywanie P niż na obiektach nienawożonych tym nawozem. Postępujące zakwaszenie gleb na kombinacji NPK zmniejszało zawartość dostępnego P i Mg w glebie.