Znaczenie kultury bezpieczeństwa dla bezpieczeństwa narodowego na podstawie badań systemu zarządzania kryzysowego

Abstract

Bezpieczeństwo narodowe to jedna z podstawowych wartości jego obywateli. Bez zapewnienia bezpieczeństwa trudno jest ludziom żyć w sposób zgodny z ich naturą. Znaczenie zaspokojenia tej potrzeby zazwyczaj jednak doceniamy wówczas, gdy zaczyna jej brakować, pojawiają się jakiekolwiek zagrożenia, czy ewentualne trudności. To właśnie z powodu istnienia różnego rodzaju niebezpieczeństw, ludzie zaczęli tworzyć grupy i organizacje, których głównym celem była wspólnotowa likwidacja zagrożeń i obrona własności. Rolą państwa od zawsze jest troska o dobro mieszkańców i ich właściwe funkcjonowanie. Prawie do końca XX wieku zagrożenia bezpieczeństwa państwa były głównie upatrywane w militarnych atakach, czy wtargnięciach na terytorium innego kraju. Dziś wiemy, że oprócz aktualności tego rodzaju niebezpieczeństw, pojawiają się również i inne, nowe, zaskakujące bądź przewidywane. Różnorodność ich pochodzenia nie zwalnia jednak z przestrzegania zapisu w Konstytucji Rzeczypospolitej Polskiej, który brzmi: Rzeczpospolita Polska strzeże niepodległości i nienaruszalności swojego terytorium, zapewnia wolności i prawa człowieka i obywatela oraz bezpieczeństwo obywateli, strzeże dziedzictwa narodowego oraz zapewnia ochronę środowiska, kierując się zasadą zrównoważonego rozwoju. Jak wynika z powyższego zapisu, podstawowym zadaniem państwa jest zapewnienie bezpieczeństwa jego obywatelom. Jest to również jeden z głównych celów istnienia wspólnoty państwowej. Dlatego też problematyka bezpieczeństwa, a w tym także bezpieczeństwa narodowego, jest płaszczyzną zainteresowań wielu badaczy zarówno w sferze teorii jak i praktyki.