Przyrodnicze znaczenie terenów zielonych na obszarach wiejskich

Abstract

Trwałe użytki zielone (TUZ) pełnią nie tylko funkcje paszowe, ale i pozaprodukcyjne. Ze względu na różnorodność florystyczną są cenne przyrodniczo i posiadają walory krajobrazowe, a w przypadku specyficznego położenia są nawet atrakcyjne turystycznie [Kołaczyńska-Janicka 2009]. Użytki zielone pełnią bardzo ważną rolę w ochronie przyrody, m.in. ochronie gleby, wody, powietrza i krajobrazu oraz utrzymaniu lub odnowieniu bioróżnorodności obszarów rolniczych [Jankowska-Huflejt 2008]. Łąki i pastwiska są ochroną dla jezior, dlatego, że mogą stanowić strefy buforowe zabezpieczające przed przenikaniem zanieczyszczeń do wód powierzchniowych. Trwałe użytki zielone decydują w dużym stopniu o cechach mikroklimatu. Zbiorowiska łąkowe występujące w optymalnych warunkach wykazują znaczne walory przyrodnicze oraz pełnią ważne funkcje w środowisku przyrodniczo-rolniczym, m.in. ekologiczne i krajobrazowe. Biorąc pod uwagę wielofunkcyjność TUZ i ich pozytywną rolę w polskim krajobrazie i rolnictwie, można stwierdzić, że stanowią one naturalny zasób, które poprzez racjonalne użytkowanie powinien być chroniony dla przyszłych pokoleń [Jankowska-Huflejt 2013].