Od „obyczajów co do zdrowia” do edukacji zdrowotnej w polskiej szkole

Abstract

Miejsce i rola edukacji zdrowotnej w dzisiejszej szkole polskiej ma za sobą długą drogę rozwoju i pokonywania wielu oporów i barier, utrudniających jej krzewienie kultury zdrowotnej dzieci i młodzieży. Celem artykułu jest ukazanie losów wychowania zdrowotnego począwszy od czasu ukazania się XXV rozdziału Ustawy sejmu w 1773 roku do dnia dzisiejszego. Termin Piramowicza „obyczaje co do zdrowia”, zdaniem Demela, świetnie oddaje istotę i główne intencje wychowania zdrowotnego, w stylu epoki prekursora. Od czasu działalności Grzegorza Piramowicza i Komisji Edukacji Narodowej minęło ponad dwieście lat, obecnie w polskich szkołach zmierzamy do tworzenia europejskiego modelu kształcenia zdrowotnego. Wzrastające obecnie oczekiwania społeczne co do profesjonalizmu w zdrowiu publicznym uzasadniają potrzebę zdobywania wiedzy i umiejętności dbałości o zdrowie własne i innych w ujęciu wielowymiarowym.