Efficiency of neoadjuvant therapy of malignant tumors of the mediastinal and chest wall

Abstract

Background. Primary tumors of the mediastinum and chest wall are heterogeneous in morphological structure, united only by anatomical localization. Considering their proximity to the vital structures of the mediastinum, their treatment is a complex task that requires a personalized approach in the selection of neoadjuvant therapy. Material and methods. The results of surgical, combined and complex treatment of 1,375 patients with primary malignant tumors of the mediastinum, and 98 patients with malignant tumors of the chest wall were analyzed. Various treatment methods were used in the neoadjuvant regime: radiotherapy, thermoradiotherapy, chemoradiotherapy and intra-arterial regional chemotherapy. Results. The results proved that the use of intra-arterial neoadjuvant chemotherapy (IACT) has a better degree of tumor regression (p<0.05) and the lowest frequency of metastases compared with the use of radiotherapy and thermoradiotherapy (p<0.001). When compared with the use of chemoradiation therapy, there were no statistically significant differences (p>0.05). The results of 3-year and 5-year survival rate did not have a statistically significant difference (p>0.05) between the variants of neoadjuvant therapy. Conclusions. In the treatment of patients with malignant tumors of the mediastinum and chest wall, the use of neoadjuvant therapy is mandatory. When a malignant tumor is localized in the anterior mediastinum, anterior and side wall of the chest, in the blood circulation zone of a. thoracica interna, a promising variant of neoadjuvant therapy is intra-arterial regional chemotherapy.

Wprowadzenie. Nowotwory pierwotne śródpiersia i ściany klatki piersiowej są niejednorodne pod względem budowy morfologicznej, łączy je jedynie ich lokalizacja anatomiczna. Ze względu na bliskość kluczowych dla życia struktur śródpiersia ich leczenie jest zadaniem złożonym, wymagającym indywidualnego podejścia w doborze terapii neoadjuwantowej. Materiał i metody. Przeprowadzono analizę wyników leczenia chirurgicznego, skojarzonego i kompleksowego 1375 pacjentów cierpiących na pierwotne nowotwory złośliwe śródpiersia oraz 98 pacjentów z nowotworami złośliwymi ściany klatki piersiowej. W schemacie neoadjuwantowym stosowano różne metody leczenia: radioterapię, termoradioterapię, chemioradioterapię oraz chemioterapię regionalną dotętniczą. Wyniki. Wykazano, że zastosowanie dotętniczej chemioterapii neoadjuwantowej (IACT) charakteryzuje się lepszym stopniem regresji guza (p<0,05) i najniższą częstością występowania przerzutów w porównaniu ze stosowaniem radioterapii i termoradioterapii (p<0,001), a w porównaniu z zastosowaniem chemioradioterapii nie stwierdzono istotnych statystycznie różnic (p>0,05). Wyniki wskaźnika przeżyć 3-letnich i 5-letnich nie wykazały istotnej statystycznie różnicy (p>0,05) pomiędzy wariantami terapii neoadiuwantowej. Wnioski. W leczeniu chorych cierpiących na nowotwory złośliwe śródpiersia i ściany klatki piersiowej stosowanie terapii neoadiuwantowej jest obowiązkowe. Gdy guz złośliwy zlokalizowany jest w przedziale przednim śródpiersia, przedniej i bocznej ścianie klatki piersiowej, w strefie krążenia krwi wyznaczonej przez tętnicę piersiową wewnętrzną, obiecującym wariantem terapii neoadiuwantowej jest regionalna chemioterapia dotętnicza.