Zastosowanie metody tutoringu w procesie kształcenia studentów kierunków pedagogicznych w czasie zdalnej edukacji

Abstract

Funkcjonowanie systemów gospodarczych, politycznych, ekonomicznych jak i innych na całym świecie uległo koniecznej zmianie w związku z trwającą pandemią choroby COVID-19 i wiążącej się z nią realizacją zdalnej edukacji. W organizacji systemu edukacyjnego zaszły istotne przeobrażenia kreowane potrzebą ochrony zdrowia i życia dzieci, młodzieży oraz dorosłych, przy jednoczesnej konieczności zapewnienia ciągłości procesu edukacji. Uczelnie wyższe wdrażając realizację zdalnej edukacji musiały zmierzyć się z problemem jej efektywności. Jedną z najbardziej skutecznych metod mającą szerokie zastosowanie w procesie edukacji akademickiej jest tutoring. Tutoring odnosi się do koncepcji kształcenia liderów oraz zarządzania talentami. Jako znana metoda nauczania spersonalizowanego wskazuje na ścisły związek z klasyczną misją uniwersytetów oraz tradycją artesliberales. Opisywana metoda tutoringu znalazła szerokie zastosowanie m.in. w szkołach podstawowych, ponadpodstawowych jak i w kształceniu akademickim. Artkuł opiera się na argumentacji na rzecz możliwości wykorzystania tutoringu w procesie kształcenia studentów kierunków pedagogicznych, w tym szczególnie w czasie zdalnej edukacji, wraz z propozycjami jej wdrożenia. Realizacja zdalnej edukacji w zakresie wykładów, ćwiczeń, z wykorzystaniem metody tutoringu wskazuje na przełożenie wiary w możliwości podopiecznego na jego faktyczne osiągnięcia edukacyjne.