Physical activity of physiotherapy students at the Medical University of Warsaw

Abstract

Background. Regular physical activity allows maintenance of physical fitness at an optimal level and also contributes to greater care for other elements of a healthy lifestyle. The promotion of physical activity should be one of the tasks of health professionals, including physiotherapists. The aim of this study was to assess physical activity levels of physiotherapy students. Material and methods. This study involved 853 students (634 women and 219 men) of the Faculty of Physiotherapy of the Medical University of Warsaw (444 first-year students and 409 second-year students). The research tools were the International Physical Activity Questionnaire – short version (IPAQ-SF) and the author’s own survey to obtain information on the type of physical activity and reasons for taking it up or not.Results. Men had significantly higher levels of physical activity than women (p<0.001). The physical activity levels of second-year female students were higher than those of first-year female students (p=0.026). Among men, there was no significant difference between first and second-year students. Conclusions. More than half of those surveyed do not engage in any physical activity outside of curriculum activities. The results obtained in this study may form the basis for continuing research with the participation of various groups of subjects and using more advanced technologies and research tools.

Wprowadzenie. Regularna aktywność fizyczna pozwala na utrzymanie wydolności fizycznej na optymalnym poziomie, a ponadto przyczynia się do większej dbałości o inne elementy zdrowego stylu życia. Propagowanie aktywności fizycznej powinno być jednym z zadań pracowników służby zdrowia, w tym fizjoterapeutów. Celem badania była ocena poziomu aktywności fizycznej studentów fizjoterapii. Materiał i metody. W badaniu wzięło udział 853 studentów (634 kobiet i 219 mężczyzn) kierunku fizjoterapia Warszawskiego Uniwersytetu Medycznego (444 studentów pierwszego roku oraz 409 studentów drugiego roku). Narzędziami badawczymi były Międzynarodowy Kwestionariusz Aktywności Fizycznej – wersja krótka (IPAQ-SF) oraz autorska ankieta służąca uzyskaniu informacji dotyczącej rodzaju aktywności fizycznej oraz motywów jej podejmowania lub niepodejmowania. Wyniki. Mężczyźni charakteryzowali się istotnie wyższym poziomem aktywności fizycznej niż kobiety (p<0,001). Poziom aktywności fizycznej studentek drugiego roku był wyższy niż u studentek pierwszego roku (p=0,026). Wśród mężczyzn nie stwierdzono istotnych różnic między studentami pierwszego i drugiego roku. Wnioski. Ponad połowa badanych nie podejmuje żadnej aktywności fizycznej poza zajęciami programowymi. Uzyskane w niniejszej pracy wyniki mogą stanowić podstawę kontynuowania badań z udziałem różnych grup badanych oraz z wykorzystaniem bardziej zaawansowanych technologii i narzędzi badawczych.