Wyzwania oraz tendencje w rozwoju zdolności militarnych Unii Europejskiej

Abstract

Po zakończeniu zimnej wojny państwa członkowskie Unii Europejskiej wprowadziły szereg różnych reform w obszarze ich obronności oraz struktur wojskowych, które pozwoliły im zaadoptować się do warunków nowego międzynarodowego systemu i związanych z nim wyzwań. Wraz z wymianą uzbrojenia i wyposażenia z okresu zimnej wojny oraz zaadoptowaniem nowych doktryn i struktur wojskowych, nastąpił ogólny zwrot w kierunku profesjonalnych, mniejszych i zawodowych sił zbrojnych. Reformy te korespondowały z umacnianiem współpracy w obszarze bezpieczeństwa w samej Unii Europejskiej według nowych ram, uwieńczonych utworzeniem Europejskiej Agencji Bezpieczeństwa oraz Europejskiej Służby Działań Zewnętrznych. Realizując Wspólną Politykę Zagraniczną i Bezpieczeństwa oraz Wspólną Politykę Bezpieczeństwa i Obrony Unia Europejska i jej państwa członkowskie – zarówno indywidualnie jak i kolektywnie – zaczynają odgrywać coraz ważniejszą rolę w sprawach międzynarodowych w szczególności poprzez operacje budowania pokoju.