Ryzyko wyuczonej bezradności intelektualnej dziecka z zespołem Aspergera w nauczaniu zdalnym w dobie pandemii COVID-19: studium przypadku

Abstract

Nauczanie zdalne w dobie pandemii COVID-19 przyniosło wiele wyzwań zarówno dla uczniów jak i nauczycieli. W trakcie piętnastu miesięcy doświadczenia pandemii, dwóch okresów kilkumiesięcznego lockdownu i idącego za tym nauczania w trybie on-line odnotowano wiele niepokojących przypadków pogorszenia kondycji psychofizycznej wśród dzieci i młodzieży szkolnej. Osoby z zespołem Aspergera należą do grupy uczniów o specjalnych potrzebach edukacyjnych szczególnie podatnych na negatywne skutki zmian w strukturze ich codziennego funkcjonowania. Przedmiotem badań w tym artykule jest ryzyko wyuczonej bezradności intelektualnej dziecka z zespołem Aspergera w nauczaniu zdalnym w dobie pandemii COVID-19. Zastosowano metodę studium indywidualnego przypadku dokonując analizy porównawczej poziomu bezradności intelektualnej takiego ucznia w ramach nauczania stacjonarnego przed wybuchem pandemii koronawirusa oraz po upływnie piętnastomiesięcznego okresu tej pandemii obejmującego ponad roczne doświadczenie lockdownu i nauczania zdalnego.