Integrated and organic systems of sustainable agriculture in Poland over the period 2010–2020 / Integrowany i ekologiczny system rolnictwa zrównoważonego w Polsce na przestrzeni dekady 2010 – 2020

Abstract

Subject and purpose of work: The purpose of the publication is to present two sustainable farming systems in Poland - the system of integrated production and organic farming in 2010 and 2020. Materials and methods: Changes in the number of farms over the decade are analyzed. The study used statistical data published by the Central Statistical Office. Results: A descriptive method was used, combined with the use of simple dynamics indicators, and a concise review of the literature on the subject was carried out. A decrease in the number of organic farms in 2020 compared to 2010 was noted, while the number of farms using the method of integrated agricultural production increased slightly. A large regional variation in the analyzed farming systems was also noted. Conclusions: The results lead to the conclusion that sustainable agriculture is not recording the desired growth.

Przedmiot i cel pracy: Celem publikacji jest przedstawienie dwóch zrównoważonych systemów gospodarki rolnej w Polsce – systemu integrowanej produkcji i rolnictwa ekologicznego w latach 2010 i 2020. Materiały i metody: Analizie poddane zostały zmiany w obszarze liczebności gospodarstw na przestrzeni dekady. W badaniu wykorzystano dane statystyczne opublikowane przez GUS. Wyniki: Zastosowano metodę opisową w połączeniu z wykorzystaniem prostych wskaźników dynamiki oraz dokonano zwięzłego przeglądu literatury z omawianego zakresu. Odnotowano spadek liczby gospodarstw ekologicznych w roku 2020 w porównaniu do roku 2010, a liczba gospodarstw stosujących metodę integrowanej produkcji rolnej wzrosła nieznacznie. Dostrzeżono również duże zróżnicowanie regionalne analizowanych systemów gospodarowania. Wnioski: Uzyskane wyniki prowadzą do wniosku, że rolnictwo zrównoważone nie notuje pożądanych wzrostów. Przyczyną tego stanu jest mniejsza dochodowość niż w gospodarstwach konwencjonalnych, przy wyższych kosztach produkcji, duża pracochłonność i nadmierna biurokracja związana ze spełnianiem standardów unijnych.