Detection of weak D antigen in the population of potential blood recipients

Abstract

Background. The strongest immunogen of the Rh system is the D antigen. It is found in several variants and categories, which makes it difficult to determine the correct RhD (Rh+) or RhD negative (Rh-) phenotype. Although only some of the varieties and types of this antigen are of clinical significance, it is important to determine the normal Rh phenotype in recipients and donors. The aim of this study was to determine the frequency of weak D antigen in a population of potential recipients. Material and methods. The study group consisted of selected blood recipients in whom weak expression of the D antigen or its antibody was detected. In order to estimate the expression of antigen D, the blood was analyzed in the laboratory of the Regional Center of Blood Donation and Blood Treatment in Lublin. Blood from 220 potential recipients (149 women and 71 men) were used in the conducted research. The clinical material from the Laboratory of Transfusion Serology at the Provincial Specialist Hospital in Biała Podlaska was also used. Results. The presence of a weak D was confirmed in 21 recipients. 4 cases of weak D were confirmed among recipients of blood transplant, while 17 cases among those who did not have blood transfusions. There were significant differences in the occurrence of the weak D in relation to the transfusion in both women (χ2 = 18.34 df = 2, p = 0.0001) and men (χ2 = 17.25). Conclusions. The correct determination of the RhD+ or RhD- phenotype is important for pregnant women who should be subjected to immunoprophylaxis of maternal-fetal conflict when a weak D is detected. In order to avoid post-transfusion complications among recipients, it is necessary to choose serologically and phenotypically crossed-matched blood components.

Wprowadzenie. Najsilniejszym immunogenem układu Rh jest antygen D. Może on występować w kilku wariantach i odmianach, co stanowi trudność w ustaleniu prawidłowego fenotypu RhD dodatni (Rh+) lub RhD ujemny (Rh-). Chociaż tylko niektóre z odmian i warianty tego antygenu mają znaczenie kliniczne, to jednak istotne jest oznaczenie prawidłowego fenotypu Rh u biorców i dawców. Celem pracy było określenie częstości występowania antygenu D słaby w populacji potencjalnych biorców. Materiał i metody. Grupę badaną stanowili wyselekcjonowani biorcy krwi, u których wykryto słabą ekspresję antygenu D lub jego przeciwciała. W celu oceny wielkości ekspresji antygenu D, krew analizowano w pracowni Regionalnego Centrum Krwiodawstwa i Krwiolecznictwa w Lublinie. W przeprowadzonych badaniach przeanalizowano 220 potencjalnych biorców (149 kobiet i 71 mężczyzn). Wykorzystano też materiał kliniczny pochodzący z laboratorium Serologii Transfuzjologicznej przy Wojewódzkim Szpitalu Specjalistycznym w Białej Podlaskiej. Wyniki. O becność s łabego a ntygenu D p otwierdzono u 21 b iorców. B iorcom, k tórym przetaczano krew, w 4 przypadkach potwierdzono antygen D słaby, natomiast tym, którym nie przetaczano krwi, 17 przypadków. Wykazano istotne różnice w występowaniu antygenu D słaby w zależności od transfuzji zarówno w grupie kobiet (χ2 = 18,34 df = 2, p = 0,0001), jak i mężczyzn (χ2 = 17,25). Wnioski. Prawidłowe określenie fenotypu RhD+, RhD- jest istotne dla kobiet w ciąży, które w przypadku wykrycia antygenu D słaby powinny być poddawane immunoprofilaktyce konfliktu matczyno-płodowego. Chcąc uniknąć powikłań poprzetoczeniowych, biorcom należy dobierać zgodne serologicznie i fenotypowo składniki krwi.