Temporomandibular joint disorder in patients with Parkinson’s disease – a pilot study

Abstract

Background. The number of patients with temporomandibular joint disorders (TMD) is increasing in clinical dental practice. Our study aimed to determine whether a correlation between Parkinson’s disease and TMD symptoms can be established.Material and methods. The anamnestic and clinical dysfunctional indices and the correlations related to the quality of life (SF 36, QoL) of Parkinson’s disease patients (PG, n=35) and healthy controls (CG, n=42) were examined in a cross-sectional study. Statistical analysis was carried out using SPSS 24.0 software.Results. The mean value (7.0±7.7) of the PG in the OHIP-14 (Oral Health Impact Profile) questionnaire was significantly higher (p<0.001) than that of the CG (2.0±3.7). The ratio of belonging to the asymptomatic (Ai0) group was higher in the CG (71.4%) than in the PG (45.7%). The number of moderate or severe symptoms (DiII and DiIII) was higher in the PG (37.1%) than in the CG (2.4%). The mean value of QoL of the PG (60.9±20.1) was significantly lower (p<0.001) than that of the CG (75.9±15.3).Conclusions. Results of the study support that patients with Parkinson’s disease have a higher incidence of TMD. Using the SF-36, we were able to quantify lower QoL of the PG.

Wprowadzenie. W stomatologicznej praktyce klinicznej coraz częściej widuje się pacjentów z zaburzeniami czynności stawu skroniowo-żuchwowego (ang. temporomandibular joint disorder, TMD). Celem badania było ustalenie, czy istnieje zależność między objawami TMD a chorobą Parkinsona. Materiał i metody. W badaniu przekrojowym wzięto pod uwagę anamnestyczne i kliniczne wskaźniki dysfunkcji oraz korelacje związane z jakością życia (kwestionariusz oceny jakości życia SF-36) u pacjentów z chorobą Parkinsona (PG, n=35) i u osób zdrowych (CG, n=42). Analizę statystyczną przeprowadzono przy użyciu oprogramowania SPSS 24.0. Wyniki. Średnia wartość uzyskana na podstawie profilu wpływu zdrowia jamy ustnej (ang. Oral Health Impact Profile, OHIP-14) dla PG (7,0±7,7) była znacznie wyższa (p<0,001) niż wśród CG (2,0±3,7). Wskaźnik przynależności do grupy bezobjawowej (Ai0) okazał się wyższy w przypadku GK (71,4%) w porównaniu do PG (45,7%). Liczba umiarkowanych lub ciężkich objawów (DiII i DiIII) była większa u PG (37,1%) aniżeli u CG (2,4%). Średnia wartość jakości życia dla PG (60,9±20,1) była natomiast istotnie niższa (p<0,001) niż w przypadku CG (75,9±15,3). Wnioski. Wyniki badania potwierdzają, że pacjenci z chorobą Parkinsona częściej cierpią z powodu TMD. Dzięki zastosowaniu SF-36 określono ilościowo niższą jakość życia PG.