2018, Volume 12, Issue 1

Stały URI dla tej kolekcji

Rodzina jako wspólnota wychowawcza – przyczynek do analizy problemu

(Państwowa Szkoła Wyższa im. Papieża Jana Pawła II w Białej Podlaskiej, 2018-03) Sorkowicz, Anastazja

Najbardziej naturalnym środowiskiem istnienia osoby ludzkiej jest rodzina jako wspólnota osób połączonych stosunkiem małżeństwa i/lub rodzicielstwa. Rodzina jest uniwersalnym środowiskiem życia wszystkich generacji, każdy może odnaleźć w niej swoje miejsce. Jedną z głównych funkcji rodziny jest wychowanie, czyli wspieranie wzrastania w człowieczeństwie. Podstawową zasadą konstytuującą życie rodzinne jest wzajemna miłość, rozumiana jako dbałość o dobro wspólne i równocześnie dobro każdej osoby uczestniczącej w życiu tej grupy. Wspólnota powstaje ze względu na dobro osób i ma wartość samą w sobie jako fenomen szczególnych relacji międzyludzkich „z serca do serca”. Rodzina będąca wspólnotą osób jest jednym z najbardziej sprzyjających człowiekowi środowisk życia i wychowania. Zachodzące współcześnie przemiany życia rodzinnego (m.in. procesy indywidualizacji, detradycjonalizacji, pluralizacji) w istotny sposób zmieniają rodzinę jako wspólnotę wychowawczą. Poszukiwanie i wskazywanie takich wzorców, modeli życia rodzinnego, które w istotny sposób ułatwiają wychowanie osób wrażliwych i otwartych na drugiego człowieka i jego potrzeby wydaje się działaniem koniecznym.