Body composition in older persons residing in rural and urban areas in northeastern Poland: a comparative analysis

Abstract

Background. Older people differ in their physical, mental and social functioning. As we age, changes in the body are reflected in body composition. These changes allow for the assessment of the risk of many diseases. The aim of this study was to analyze the body composition of older rural and urban residents in view of health problems associated with aging. Material and methods. The study involved a total of 627 people aged 60 to 90 years. A questionnaire study and body composition analysis performed with the InBody 270 analyzer were used to assess the parameters in the study. Differences were assessed with two-tailed chi-square tests and the Mann-Whitney U test. Results. A significant (p<0.001) difference was noted between the body weight of urban (73.39 kg) and rural dwellers (79.06 kg). Older women residing in cities were significantly (p<0.001) less heavy than female rural dwellers. Rural residents were characterized by significantly higher (p=0.001) values of Body Fat Mass (BFM), Fat-Free Mass (FFM) (p<0.001), Skeletal Muscle Mass (SMM) (p<0.001) and Body Mass Index (BMI) (p<0.001). Conclusions. Older rural residents have less optimal body composition parameters than their urban peers. Women residing in rural areas are characterized by the highest BMI, PBF, VFL and degree of obesity, and they can be regarded as the highest risk group of age-related diseases and lower quality of life. Body composition parameters are most favorable in aging males residing in urban areas, who belong to the lowest risk group for disease. The participants’ BMI was correlated with the place of residence, membership in senior organizations and marital status.

Wprowadzenie. Osoby starsze różnią się między sobą pod względem funkcjonowania fizycznego, psychicznego i społecznego. Zmiany zachodzące w ich organizmach w procesie starzenia odzwierciedlają się w składzie ciała. Pozwala to na ocenę ryzyka zachorowania na wiele chorób. Celem badań była ocena i porównanie składu ciała osób starszych mieszkających na wsi i w mieście pod kątem zagrożeń zdrowotnych wynikających z zaawansowanego wieku. Materiał i metody. W badaniu wzięło udział 627 osób w wieku 60-90 lat. Zastosowano badanie sondażowe oraz analizę składu ciała przy użyciu analizatora składu ciała InBody 270. Różnicę pomiędzy mieszkańcami wsi i miast oraz kobietami i mężczyznami oceniono za pomocą testu chi-kwadrat oraz testu U-Mann-Whiteney. Wyniki. Zanotowano statystycznie istotną różnicę (p<0,001) pomiędzy masą ciała seniorów mieszkających w mieście (73,39 kg) i na wsi (79,06 kg). Starsze kobiety mieszkające w mieście miały statystycznie istotnie (p<0,001) mniejszą masę ciała niż kobiety mieszkające na wsi. Mieszkańcy wsi charakteryzowali się znacząco wyższymi (p=0,001) wartościami tłuszczowej masy ciała (BFM), beztłuszczowej masy ciała (FFM) (p<0,001), masy mięśni szkieletowych (SMM) (p<0,001) oraz wskaźnikiem masy ciała (BMI) (p<0,001). Wnioski. Mieszkańcy wsi mają gorsze parametry składników ciała niż ich miejscy rówieśnicy. Grupą największego ryzyka zdrowotnego oraz najniższej jakości życia są wiejskie kobiety, które mają najwyższe BMI, PBF, VFL oraz najwyższy stopień otyłości. Grupą najmniejszego ryzyka zdrowotnego są starsi mężczyźni z miast, którzy charakteryzują się najkorzystniejszymi parametrami składu ciała. BMI badanych seniorów wykazuje związek z miejscem zamieszkania, przynależnością do organizacji seniorskiej oraz stanem cywilnym