Non-economic factors affecting employment in non-governmental organizations / Pozaekonomiczne czynniki wpływające na podejmowanie pracy w organizacjach pozarządowych

Abstract

Subject and purpose of work: The aim of the paper is to identify non-economic factors influencing employment in non-governmental organizations in the Subcarpathian Province. Materials and methods: Surveys were conducted in a group of 30 people managing non-governmental organizations. Results: In the Subcarpathian Province, the factors not connected to economy that encourage involvement in the work of non-governmental organisations include education, marital status, labour market activity, gender, religiousness, and moral authority associated with charitable activities. The factors such as age, personal experience of difficult life situations, or observing charity activities done by family members and friends have an insignificant effect on the involvement in the work of nongovernmental entities. Conclusions: The activities of state institutions of social policy whose goal is to increase the participation of citizens in the third sector entities should aim to give them an opportunity of obtaining the highest level of education possible, stable employment in the labour market, as well as creating conditions for families to function properly. Moreover, public institutions should conduct social campaigns to show citizens that working in the third sector enriches their social and personal life.

Przedmiot i cel pracy: Celem pracy jest wskazanie czynników pozaekonomicznych wpływających na podejmowanie pracy w organizacjach pozarządowych w województwie podkarpackim. Materiały i metody: Badania ankietowe przeprowadzono w grupie 30 osób kierujących organizacjami pozarządowymi. Wyniki: W województwie podkarpackim do pozaekonomicznych czynników skłaniających do angażowania się w pracę organizacji pozarządowych można zaliczyć wykształcenie, stan cywilny, aktywność na rynku pracy, płeć, religijność i posiadanie autorytetów moralnych związanych z działalnością dobroczynną. Mało istotne okazały się natomiast takie czynniki jak wiek, osobiste doświadczanie trudnych sytuacji życiowych czy też obserwowanie działań dobroczynnych wśród rodziny i przyjaciół. Wnioski: Działania państwowych instytucji polityki społecznej ukierunkowana na zwiększanie zaangażowania obywateli w działalność podmiotów z trzeciego sektora powinny zmierzać do stworzenia możliwości uzyskania jak najwyższego poziomu wykształcenia, stabilnego zatrudnienia na rynku pracy, a także stworzenia możliwości prawidłowego funkcjonowania rodziny. Ponadto instytucje publiczne powinny prowadzić kampanie społeczne, aby wskazywać, że praca na rzecz trzeciego sektora wzbogaca życie społeczne i osobiste.