Long-term complications of diabetes and the risk of diabetic foot

Abstract

Background. Chronic complications of diabetes are presently the most vital problem in diabetology and the most significant challenge in the treatment of the diseases. Because of peripheral neuropathy and macroangiopathy, people with diabetes are particularly vulnerable to foot problems. The following study aims to evaluate the development of chronic complications in patients with type 2 diabetes, with a particular focus on the prevalence of limb ischemia symptoms. Material and methods. The study involved patients with type 2 diabetes mellitus and nondiabetic persons at a similar age. Diabetics were divided into 2 groups. Group 1 consisted of type 2 diabetic patients with no trophic lesions of the limbs; Group 2 included patients with diabetic foot disease; and the control group (Group 3) were the non-diabetic elderly. The study was to analyse the incidence of retinopathy, nephropathy and neuropathy in both diabetic groups. Besides, it was to evaluate changes in macroangiopathy among diabetic patients and the control group. Results. In all groups, symptoms of lower limb ischaemia were assessed, which allowed making comparisons between them. The studied material indicated that the occurrence of diabetic ulcers is mostly associated with macroangiopathy and its symptoms, polyneuropathy and particular types of neuropathy, retinopathy and horny foot skin. Conclusions. An interdisciplinary approach to the problem of the diabetic foot allows recognising its early clinical symptoms.

Wprowadzenie. Przewlekłe powikłania cukrzycy są obecnie najważniejszym problemem w diabetologii i stanowią największe wyzwanie w leczeniu cukrzycy. Z powodu obwodowej neuropatii i makroangiopatii chorzy na cukrzycę są grupą szczególnie narażoną na problemy zdrowotne stóp. Celem pracy jest ocena rozwoju przewlekłych powikłań u chorych na cukrzycę typu 2 ze szczególnym uwzględnieniem analizy częstości występowania objawów niedokrwienia kończyn. Materiał i metody. Badaniami objęto chorych z cukrzycą typu 2 oraz osoby niechorujące na cukrzycę w podobnym przedziale wiekowym. Diabetyków podzielono na 2 grupy. Grupę 1- stanowili chorzy na cukrzycę typu 2 bez zmian troficznych kończyn, grupę 2- stanowili chorzy z zespołem stopy cukrzycowej, grupę kontrolną (grupa 3)- stanowiły osoby w wieku podeszłym niechorujące na cukrzycę. Przeanalizowano występowanie retinopatii, nefropatii i neuropatii w obu grupach diabetyków. Oceny zmian o charakterze makroangiopatii dokonano wśród chorych na cukrzycę i w grupie kontrolnej. Wyniki. We wszystkich grupach oceniano objawy niedokrwienia kończyn dolnych. Dokonano porównań między grupami. W badanym materiale występowanie owrzodzeń cukrzycowych wiąże się w największym stopniu z makroangiopatią i jej objawami, polineuropatią i poszczególnymi typami neuropatii, retinopatią oraz występowaniem zrogowaciałego naskórka stóp. Wnioski. Interdyscyplinarne podejście do problemu stopy cukrzycowej umożliwia rozpoznawanie jej wczesnych objawów klinicznych.