The incidence of diabetes complications in elderly patients under the community nursing care

Abstract

Medical documentation of 4680 patients of an individual nursing practice in Jarosław, Poland, was analyzed statistically. The inclusion criteria of the conducted research were patients age ≥60 years with type 2 diabetes diagnosed by a physician. The study patients were selected with the use of a diagnostic survey method, the authors’ own questionnaire, and medical documentation analysis. As a result, the study involved 170 patients. The chi-square test of independence and the Mann-Whitney test were applied to verify the differences between the variables. The majority of the studied patients were women (61.1%), in the 71–80 age group (57.6%). Irrespective of gender, diabetes was most often diagnosed in people in early senility, aged 60–70 years (62.9%). Most of the respondents received oral medications (59.4%); had a large waist circumference (92.9%), as well as high body mass index (95.3%). In the majority of the elderly, no hypoglycaemia (83.0%) or hyperglycaemia (77.6%) were recognized. However, numerous complications were diagnosed, namely dyslipidaemia (85.9%), hypertension (81.8%), macroangiopathy (90.0%), microangiopathy (71.2%), and ophthalmological diseases (25.9%). Most diabetics suffer from overweight or obesity, and long-term diabetes complications. Analyzing the incidence of diabetes and its complications should help to outline further actions that need to be taken to diagnose and prevent the disease in order to detect its complications early and prolong the patients’ survival as well as raise their quality of life.

Analizie statystycznej poddano dokumentację 4680 pacjentów Indywidualnej Praktyki Pielęgniarskiej w Jarosławiu. Kryterium doboru był wiek ≥60 r.ż. oraz rozpoznana przez lekarza cukrzyca typu II. Materiał badawczy uzyskano za pomocą metody sondażu diagnostycznego z wykorzystaniem autorskiego kwestionariusza ankiety oraz analizy dokumentacji medycznej. Do badań zakwalifikowano 170 pacjentów. Weryfikacji różnic między zmiennymi dokonano przy użyciu testu niezależności x2 oraz testu Manna-Whitneya. Wśród badanych przeważały kobiety (61.1%), w przedziale wiekowym 71-80 lat (57.6%). Niezależnie od płci cukrzyca najczęściej była rozpoznawana u osób we wczesnej starości, w wieku 60-70 lat (62.9%). Największa część ankietowanych była leczona lekami doustnymi (59.4%), u większości obwód tali był zbyt duży (92.9%), podobnie jak wynik BMI (95.3%). U większości seniorów nie występowała hipoglikemia (83.0%) i hiperglikemia (77.6%). Natomiast stwierdzono liczne powikłania w postaci dyslipidemii (85.9%), podwyższonych wartości ciśnienia tętniczego (81.8%), makro- (90.0%) i mikroangiopatii (71.2%) oraz chorób oczu (25.9%). Większość osób chorujących na cukrzycę cierpi na nadwagę i otyłość oraz ma późne powikłania cukrzycy. Analiza częstotliwości zachorowań na cukrzycę i jej powikłań powinna pomóc w wyznaczeniu dalszych działań w kierunku rozpoznawania, zapobiegania i wczesnego wykrywania tego schorzenia, co pozwoli chorym zwiększyć szanse na dłuższe życie i podnieść jego jakość.