The use of anti-C6VlsE IgG in the assessment of the effectiveness of Lyme disease treatment - a preliminary report

Abstract

Background. The aim of this study was to evaluate the dynamics of changes in IgG anti-C6VlsE concentration in patients treated for Lyme borreliosis in relation to clinical manifestations of the disease. Material and methods. The study group consisted of 20 patients from Ternopil and surrounding areas (Western Ukraine) with clinical symptoms of Lyme borreliosis. IgG anti-C6VlsE was measured three times: before starting the patients on antibiotic therapy, immediately after its completion and 3-4 months after the end of antibiotic therapy. Results. In 40% of the patients the IgG anti-C6VlsE concentration decreased 3-4 months after the treatment, but only in half of them it was associated with elimination of symptoms. 60% of patients did not show any tendency to decrease in IgG anti-C6VlsE concentrations after 3-4 months after the treatment, and 25% of patients in this group had an improvement in health condition. Conclusions. It cannot be excluded that IgG anti-C6VlsE may be important in the serological evaluation of the efficacy of Lyme borreliosis treatment, especially in early stage patients. However, this requires further research, which should be extended to a larger group of patients. It is also important that the assessment of anti-C6VlsE antibody concentration should be performed additionally for a period longer than 4 months from the end of antibiotic therapy.

Wprowadzenie. Celem badań była ocena dynamiki zmian stężenia IgG anty-C6VlsE u pacjentów leczonych w związku z boreliozą z Lyme w stosunku do manifestacji klinicznych choroby. Materiał i metody. Grupę badaną stanowiło 20 pacjentów z klinicznymi objawami boreliozy z Lyme z Tarnopola i okolic (Ukraina Zachodnia). IgG anty-C6VlsE oznaczano trzykrotnie: przed wdrożeniem antybiotykoterapii, bezpośrednio po jej zakończeniu i 3-4 miesiące od zakończenia antybiotykoterapii. Wyniki. U 40% badanych stwierdzono obniżenie stężenia IgG anty-C6VlsE po 3-4 miesiącach po leczeniu, przy czym tylko u połowy z nich wiązało się to z eliminacją dolegliwości. U 60% pacjentów nie stwierdzono tendencji obniżania stężeń IgG anty-C6VlsE po 3-4 miesiącach po leczeniu, a u 25% tej grupy nastąpiła poprawa stanu zdrowia. Wnioski. Nie wykluczone, że IgG anty-C6VlsE może mieć znaczenie w serologicznej ocenie skuteczności leczenia boreliozy z Lyme, zwłaszcza u osób we wczesnym okresie choroby. Wymaga to jednak dalszych badań, którymi należałoby objąć liczniejszą grupę pacjentów. Istotne jest także, by ocena stężenia przeciwciał anty-C6VlsE dokonywana była dodatkowo w okresie dłuższym niż 4 miesiące od zakończenia antybiotykoterapii.