Measuring the social, economic, and environmental resilience – a case study of the Hungarian cities / Mierzenie odporności społecznej, gospodarczej i środowiskowej – studium przypadku węgierskich miast
Measuring the social, economic, and environmental resilience – a case study of the Hungarian cities / Mierzenie odporności społecznej, gospodarczej i środowiskowej – studium przypadku węgierskich miast
Data
2023-06-29
Autorzy
Nagy, Zoltán
Szép, Tekla
Tytuł czasopisma
ISSN czasopisma
Tytuł tomu
Wydawca
Akademia Bialska im. Jana Pawła II
Streszczenie
Subject and purpose of the work: The COVID-19 and 2021-2022 energy crises shed new light on
urban resilience. Cities face many more challenges and external shocks. This study aims to measure
urban resilience.
Materials and methods: For this purpose, a composite indicator was developed, composed of three
(social, economic and environmental) resilience components called the Complex Resilience Index.
It is applied to study Hungarian settlements in selected years (2000, 2006, 2012, 2018). Based on
the results further analysis was conducted. The spatial structure of urban resilience is studied
in two ways. First, the spatial differences between cities in the four selected years was examined
using the relative range index, which is the difference between the highest and lowest city values
relative to the average. Second, spatial patterns were mapped using one of the most commonly
used indicators of spatial autocorrelation, the so-called Local Moran I indicator. The next step is
to create five clusters to highlight the differences between groups in terms of population and per
capita income in the selected years and to analyse the role of resilience in changing these indicators.
Results: The identification of these groups provides important information for spatial planning
and policy. Hungarian settlements were also ranked based on the Complex Resilience Index. The
results show that urban resilience can be measured with a composite indicator (Complex Resilience
Index) and that the social, economic and environmental resilience components provide further
insights. In the Hungarian urban network, the most resilient elements are Budapest, some regional
centres, some county capitals, the metropolitan area of Budapest, and the most developed small
and medium-sized cities in the Transdanubian region.
Conclusions: The difference in the Complex Resilience Index between cities increases over time,
and as a result, the Local Moran I clusters become narrower. The rate of change in the specific
income and its relative spread has the opposite sign to resilience. As resilience increases, the average
change in income and its relative spread decreases, and as a result of that, stability increases.
Przedmiot i cel pracy: Kryzysy związane z COVID-19 oraz kryzysy energetyczne z lat 2021–2022 rzucają nowe światło na odporność miejską. Przed miastami stoi o wiele więcej wyzwań i wstrząsów zewnętrznych. Celem niniejszego badania jest zmierzenie odporności miejskiej. Materiały i metody: W tym celu opracowano złożony wskaźnik składający się z trzech składowych odporności (społecznej, ekonomicznej i środowiskowej) zwany Złożonym Wskaźnikiem Odporności. Zastosowano go do badań osadnictwa węgierskiego w wybranych latach (2000, 2006, 2012, 2018). Na podstawie uzyskanych wyników przeprowadzono dalszą analizę. Strukturę przestrzenną odporności miejskiej bada się na dwa sposoby. W pierwszej kolejności zbadano przestrzenne zróżnicowanie miast w czterech wybranych latach za pomocą względnego wskaźnika rozpiętości, czyli różnicy między najwyższą a najniższą wartością dla miasta względem średniej. Następnie, wzorce przestrzenne odwzorowano za pomocą jednego z najczęściej stosowanych wskaźników autokorelacji przestrzennej, tak zwanego Lokalnego Współczynnika Morana I. Kolejnym krokiem jest utworzenie pięciu skupień, aby podkreślić różnice między grupami pod względem liczby ludności i dochodu na mieszkańca w wybranych latach oraz przeanalizować rolę odporności w zmianie tych wskaźników. yniki: Identyfikacja tych grup dostarcza ważnych informacji dla planowania i polityki przestrzennej. Węgierskie osadnictwo również sklasyfikowano na podstawie Złożonego Wskaźnika Odporności. Wyniki wskazują, że odporność miejską można mierzyć za pomocą złożonego wskaźnika (Złożonego Wskaźnika Odporności), a dalszych informacji dostarczają składowe odporności społecznej, ekonomicznej i środowiskowej. W węgierskiej sieci miejskiej najbardziej odpornymi elementami są Budapeszt, niektóre ośrodki regionalne, niektóre stolice powiatów, obszar metropolitalny Budapesztu oraz najbardziej rozwinięte małe i średnie miasta w Kraju Zadunajskim. Wnioski: Różnica w Złożonym Wskaźniku Odporności między miastami zwiększa się w czasie, w wyniku czego skupienia Lokalnego Współczynnika Morana I stają się węższe. Tempo zmian dochodu jednostkowego i jego względna rozpiętość mają przeciwny znak do odporności. Wraz ze wzrostem odporności średnia zmiana dochodu i jego względna rozpiętość maleje, a w rezultacie zwiększa się stabilność.
Przedmiot i cel pracy: Kryzysy związane z COVID-19 oraz kryzysy energetyczne z lat 2021–2022 rzucają nowe światło na odporność miejską. Przed miastami stoi o wiele więcej wyzwań i wstrząsów zewnętrznych. Celem niniejszego badania jest zmierzenie odporności miejskiej. Materiały i metody: W tym celu opracowano złożony wskaźnik składający się z trzech składowych odporności (społecznej, ekonomicznej i środowiskowej) zwany Złożonym Wskaźnikiem Odporności. Zastosowano go do badań osadnictwa węgierskiego w wybranych latach (2000, 2006, 2012, 2018). Na podstawie uzyskanych wyników przeprowadzono dalszą analizę. Strukturę przestrzenną odporności miejskiej bada się na dwa sposoby. W pierwszej kolejności zbadano przestrzenne zróżnicowanie miast w czterech wybranych latach za pomocą względnego wskaźnika rozpiętości, czyli różnicy między najwyższą a najniższą wartością dla miasta względem średniej. Następnie, wzorce przestrzenne odwzorowano za pomocą jednego z najczęściej stosowanych wskaźników autokorelacji przestrzennej, tak zwanego Lokalnego Współczynnika Morana I. Kolejnym krokiem jest utworzenie pięciu skupień, aby podkreślić różnice między grupami pod względem liczby ludności i dochodu na mieszkańca w wybranych latach oraz przeanalizować rolę odporności w zmianie tych wskaźników. yniki: Identyfikacja tych grup dostarcza ważnych informacji dla planowania i polityki przestrzennej. Węgierskie osadnictwo również sklasyfikowano na podstawie Złożonego Wskaźnika Odporności. Wyniki wskazują, że odporność miejską można mierzyć za pomocą złożonego wskaźnika (Złożonego Wskaźnika Odporności), a dalszych informacji dostarczają składowe odporności społecznej, ekonomicznej i środowiskowej. W węgierskiej sieci miejskiej najbardziej odpornymi elementami są Budapeszt, niektóre ośrodki regionalne, niektóre stolice powiatów, obszar metropolitalny Budapesztu oraz najbardziej rozwinięte małe i średnie miasta w Kraju Zadunajskim. Wnioski: Różnica w Złożonym Wskaźniku Odporności między miastami zwiększa się w czasie, w wyniku czego skupienia Lokalnego Współczynnika Morana I stają się węższe. Tempo zmian dochodu jednostkowego i jego względna rozpiętość mają przeciwny znak do odporności. Wraz ze wzrostem odporności średnia zmiana dochodu i jego względna rozpiętość maleje, a w rezultacie zwiększa się stabilność.
Opis
Słowa kluczowe
urban resilience,
spatial structure,
Complex Resilience Index,
composite indicator,
cluster analysis,
odporność miejska,
struktura przestrzenna,
Złożony Wskaźnik Odporności,
wskaźnik złożony,
analiza
skupień
Cytowanie
Nagy, Z., Szép, T., (2023). Measuring the social, economic, and environmental resilience – a case study of the Hungarian cities / Mierzenie odporności społecznej, gospodarczej i środowiskowej – studium przypadku węgierskich miast. Economic and Regional Studies, 16(2), 203-222. https://doi.org/10.2478/ers-2023-0014